Caniler Avcısı - The Night of the Hunter (1955)

Davis Grubb'ın zayıf, yalın bir romanına dayanan ve Charles Laughton'ın yönettiği ilk ve tek film olma özelliğini taşıyan Caniler Avcısı, Büyük Buhran döneminde geçen, fena halde uğursuz ama yine de derin bir biçimde insancıl bir psikoz ve inanç masalı. Büyük ölçüde çocukların bakış açısından anlatılan öykü, basitliğiyle bir peri masalını andırır ama yetişkinlerin yarattığı sorunlarla dolup taşar. Olayları tetikleyen şey, geçimini sağlayamayan haydut Ben Harper'ın çaldığı parayı saklaması ve yerini bir tek, çocukları John (Billy Chapin) ve Pearl'e (Sally Jane Bruce) söylemesidir. Bu durum Ben'in dul kalan çaresiz karısı Willa'yı (Shelley Winters) beyazperdenin en unutulmaz kötü adamlarından birinin ilgi odağı haline getirir. Siyah-beyaz kâtip kıyafeti ve kendisine şeytani bir hava veren boynuz şeklindeki kaküllerine inen şapkasıyla "Muhterem" Harry Powell (Robert Mitchum), hem İncil'le hem de sustalı bıçakla ilişki içindedir; yaptığı dinsel içerikli bir konuşma sırasında, parmaklarının üzerindeki "love" (sevgi) ve "hate" (nefret) dövmeleriyle, bu iki kelimenin temsil ettiği güçlerin çatışmasını ellerini güreştirerek betimler. Powell, Willa'ya kur yaparak kadını tuzağına düşürür (sonunda soğukkanlı bir biçimde öldürülür) ama cinayetten sonra küçük kızın oyuncak bebeğinin içine saklanmış olan parayla beraber kaçan çocukları bir türlü tuzağına düşüremez. Genellikle hiçbir değere bağlı olmayan alaycı kahramanları canlandıran Mitchum, bu filmde kendini inandığı şeye içtenlikle adamış bir kötü adamı oynuyor. Bu adam, hafif kadınları öldüren bir seri katil olarak ikinci bir yaşam sürer. Ama aslında inancı uğruna verdiği kanlı savaşı finanse etmek için ihtiyacı olduğunu düşündüğü para konusunda cinsel anlamda saplantılı biridir. Kötü-nefret imgesinin çok güçlü bir biçimde ifade edildiği Caniler Avcısı, iyi-sevgi imgesini temsil edecek aynı şekilde etkili bir güce gereksinim duyuyor. Bu olağanüstü finalde, Mitchum'un monoton ve tehdit edici bir sesle, sözlerini değiştirerek söylediği ilahiye ("Leanin' "), doğru sözleri ( "Lean on Jesus") bilen Gish eşlik eder ve kendi sesini adamınkine katarak, henüz gerçek anlamda yenilgiye uğratılmadan önce kötülüğü sesiyle alt eder.