Dokuz Kraliçe - Nine Queens (2000)

Bu Arjantin yapımı, eğlenceli suç filminde çok fazla taban tepiliyor. Marcos (Ricardo Darin) ve Juan (Gastón Pauls) adlı iki dolandırıcının yaya yolculuğunun fonunda, 21. yüzyılın Buenos Aires’ine ilişkin bir belgesel sunuluyor. Ancak bu karakterler çevirebilecekleri dolapları hayal ederken, adımları onları bir kurgunun içine sürüklüyor. İlk filmini çeken yönetmen Fabián Bielinsky, sıradanlık ve gerilim arasında sağlam bir denge kuruyor. Filmin büyük bölümünde fon müziğinden kaçınılmasıyla, saniyelerin geçmesi daha ağırlık kazanmış. Ancak müzik sonunda işin içine dahil edildiğinde, çoğu büyük bütçeli suç filminde olduğundan çok daha dinamik bir etki yaratıyor. Bielinsky’nin, Billy Wilder ve Joseph Mankiewicz gibi yönetmenlerin imzasını taşıyan ve aldatma, kazıklama temasını büyük bir incelikle işleyen Hollywood klasiklerine taparcasına tutkun olduğu açıkça anlaşılıyor. Juan, çevresinde yaşanan şanssızlıkları pek de ciddiye almamayı, bunların dalavereci Marcos’un planladığı üçkağıtlar olabileceğini kısa sürede öğreniyor. Böylesi kurnaz bir anlatım, bu tür hikâyelerin doğasında mevcut olduğu üzere, sürekli kızışan bir üstünlük sağlama döngüsü yaratma riskini taşır. Ancak Bielinsky’nin elinde çok özel bir koz var: Gerçeklik faktörü. Arjantin’in korkunç ekonomik krizinin işin içine girdiği an, gerçekten filmin en önemli bölümü.