Dönüş Yok - Irreversible (2002)

Noe’nin zaman mefhumunun akış yönünü tersine çevirerek uyguladığı anlatım metodu aslında ikiyüzlü bir kaçış planı arayan seyirci için müthiş bir ‘aslında her şey bir rüyaymış’ fırsatı sunuyor akabinde. Zira filmin içerisindeki uyanışların sayısı birden çok daha fazla. Bu denli uyanış, beraberinde bir o kadar uykuyu ve bir o kadar kâbusu da getiriyor elbette. Perdede gördüğümüz kâbusun evrensel bir karanlık olduğu belki de kimileri için o denli mühim değil. Bu nedenle bulanık olmayan şiddet ile arasına duvar örmüş seyirciler Dönüş Yok’u izlerken kavradıkları patlamış mısır kartonunun dikenlerini göz ardı edebilirler. Bu noktada kurulması beklenilen ‘kalan sağlar bizimdir’ cümlesinin ise pek bir önemi yok. Zira ‘Dönüş Yok’un içerisinde izleyiciyi psikolojik olarak sağ bırakabilecek bir kanıksanmışlık yok. Baştan söyleyelim, oturduğunuz yerde tecavüze uğramak istemiyorsanız bu filmi izlemeyin. Ya da boşverin, zaten aslında hangimiz tecavüze uğramadık ki? kalender62 - Kaan Karsan